Podczas pierwszego powakacyjnego spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki rozmawialiśmy o powieści Dina Buzzatiego” Pustynia Tatarów” – książce niezwykle sugestywnej, poruszającej temat przemijania, oczekiwania i sensu ludzkiego życia.
W centrum rozmowy znalazła się postać porucznika Giovanniego Drogo, który trafia do twierdzy Bastiani. Miało to być dla niego tylko etapem w wojskowej karierze, a stało się doświadczeniem całego życia. Rozmawialiśmy o tym, jak autor przedstawia rutynę codzienności, złudne nadzieje na wielkie wydarzenia, a także o nieuchronności losu, któremu człowiek nie zawsze potrafi się przeciwstawić.
Uczestnicy zwracali uwagę na metaforyczny wymiar powieści – twierdza i pustynia stają się obrazami samotności, tęsknoty, ale też ludzkiego uporu i wiary w sens oczekiwania. Dla wielu z nas książka była okazją do refleksji nad własnym życiem: czy czasem nie „czekamy na Tatarów”, odkładając ważne decyzje i pozwalając, by kolejne lata mijały w oczekiwaniu na coś, co nigdy nie nadejdzie?
Spotkanie było pełne żywej dyskusji i osobistych interpretacji. Jedni podkreślali piękno języka i atmosferę powieści, inni mówili o jej przygnębiającym tonie i trudnej wymowie.
Kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki
zapraszamy 23 października (czwartek) godz.18.30
Rozmowy toczyć się będą wokół książki
A. S. Byatt „Opętanie”
ZAPRASZAMY!